Taner Göde Nickli Üyeden Alıntı
Passat'ımı hep başka bir Passat için sattım. Yani bu durumda Passat'ımı başka bir araç veya yatırım ya da gayrimenkul için satmamış, sadece değiştirmiş oldum. Sahip olduğum tüm araçlardan bana sunduklarından ötürü hep azami keyif aldım. İlk B6 kasa Passat'ımın kalitesini arıyorum, üretici artık sürekli maliyeti kısmaya çalışıyor. Çok sağlam ve ağır bir araçtı, omurgasını hissedebiliyordunuz, 4 yıl keyifle bindim.
Tamamen farklı motor, renk, kaporta ve kasa yapısı ile dizel bir B7 kasa Variant aldım, cam tavanlı. Kullandıkça halen hep gülümsediğimi hatırlarım, 1 depo ile şehir içinde 1000 km yapmanın keyfini, ailem ile rahatça seyahat etmenin mutluluğunu, çok fazla tasarruf eden motoru, şu anda olsaydı 3.8 x 3,41 = kilometreye 13 (onüç) kuruş yakardı. Başka hangi markanın bu büyüklükte ve kalitedeki modeli bunu sunabilirdi ki?
Sonra mutluluğumuzu fettan kadın, konsomatris Volkswagen CC 1.4 TSI 160 HP 240 NM 7-DSG MultiFuel bozdu, ikinci bahar yaşıyor gibi rüyalar alemindeydim, aracı kendi opsiyonlarımla oluşturmuştum, Easy Open dahi vardı, o zaman (2012). Beyaz, panoramik cam tavan, elektrikli arka perde, lastik basınç kontrol sistemi, geri görüş kamerası, alarm, 230V, katlanır ayna, deri-alcantara ısıtmalı koltuklar, 18" Interlagos jant ve 235 taban lastik... yok yoktu araçta. Gel gör ki Adana'nın tüm yolları o zaman deşilmiş, bozuk ve çukur doluydu. Bazı ufak tefek olaylardan sonra dostça ayrıldık, ayrılırken de üzmedi, bir daha da ne aradı, ne de sordu.
Ondan sonraki B7 Exclusive ve B8 Highline suçsuz, masum, tertemiz araçlardı, hiçbir kusurları yoktu, geldiler, misafirim oldular, ne kadar temiz geldilerse o kadar da temiz gittiler, hiç üzmediler, ne yakıtta, ne donanımda. Gerçekten de hiçbir Passat beni ne üzdü, ne de onu sevmememi sağladı, hep oradaydılar, otoparkta beni bekliyorlardı, sabah olunca işe, akşam olunca artık duruma göre eve-müşteriye-alışverişe, manüel kullanmayı hep sevdim, 6 vitesin o muhteşem hareketlere izin vermesine bayıldım, hiç ama hiç manüel vitesten vazgeçmemeye çalıştım, manüel vitesi daima aradım ve hep de buldum.
Artık maceranın son perdesine geldim. Geçmişe bakıp bir özet çıkardım, sahip olduğum araçların hepsinin kendilerine has özelliklerini sıraladım, ayrıca üreticinin sundukları ve piyasanın da istediklerini bir araya getirdim. İşte yarın gidiyorum... SON PASSAT'ımın yanına, bu güzel hikayenin son sayfaları değil, onların hepsini güvenle bir arada tutan el işlemeli altın harfli ceylan derisinden yapılma cildi, kapağı, koruması, muhafazası.
Sattığım her Passat'tan pişman oldum, aldığım her Passat'tan keyif aldım.
Taner hocam bu edebi yönünüz çok hoş. Mesajı okurken keyif aldım.
Alıntı ile Cevapla
